Το Iστορικό μιας μικρής-μεγάλης διαμαρτυρίας...

Καιρό τώρα οι εργαζόμενοι -άνεργοι στην Ειδική Αγωγή, έχουμε φτάσει στα όρια μας.  Κάποτε οι αναπληρωτές αντικαθιστούσαν έκτακτες ανάγκες. Τώρα, δεδομένου ότι δεν έχουν γίνει ποτέ διορισμοί, αν δεν υπάρχουμε εμείς, δεν λειτουργούν τα σχολεία και οι διαγνωστικές δομές!

Κάθε χρόνο είμαστε οι φτωχοί συγγενείς της εκπαίδευσης και τα παιδιά με τα οποία δουλεύουμε είναι προφανώς παιδιά ενός κατωτέρου Θεού. Κουραστήκαμε να ψάχνουμε ποιος φταίει..Ο Υπουργός, το ΑΣΕΠ, κάθε χρονιά κάποιος φταίει και το Επιστημονικό και Βοηθητικό προσωπικό της Ειδικής Αγωγής είναι στην ανεργία και τα παιδιά στα σπίτια τους.

Την Πέμπτη το βράδυ γονείς του ΕΕΕΕΚ Κέρκυρας αποφάσισαν να διαμαρτυρηθούν για την κατάσταση που επικρατεί στο σχολείο με παράσταση διαμαρτυρίας την Παρασκευή. Ένα σχολείο υποστελεχωμένο, κτηριακά ακατάλληλο και επικίνδυνο.

Μαζί με τους γονείς ο Σύλλογος Ειδικοτήτων Ειδικής Αγωγής Περιφέρειας Ιονίων Νήσων, συμμετείχε με τα μέλη του και την διαμαρτυρία στήριξαν, η Ένωση Συλλόγων Γονέων Κηδεμόνων Κέρκυρας, ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Α'θμιας (ΣΕΠΕ Κέρκυρας) και οι εκπαιδευτικοί Β'θμιας (ΕΛΜΕ Κέρκυρας). Ο Περ. Διευθυντής, ενημερώθηκε το προηγούμενο βράδυ της διαμαρτυρίας, αμέσως μολις οι γονείς οριστικοποίησαν την δράση και την ώρα. Πιθανόν λογω αυτού και άλλων υποχρεώσεων του, δεν ήταν παρών, αλλά μας άκουσε με πολύ προσοχή και ευγένεια η αντικαταστάτρια του, κα. Παχή. 

 

Τοπικό κανάλι κάλυψε την διαμαρτυρία μας , αλλά οφείλουμε να πούμε ότι κανένα στιγμιότυπο και κανένα βίντεο, δεν μπορεί να αποδώσει την απόγνωση των γονέων που μίλησαν. Γονείς που ρώτησαν γιατί τα παιδιά τους δεν έχουν αυτο που τους αξίζει απο την πολιτεία. Γονείς που ρώτησαν 'τι να πω στο παιδί μου που με ρωταει καθε μέρα αν θα πάει σχολειο;' Γονείς που είπαν οτι κλείνουν το παιδι με αυτισμο στο σπίτι μόνο,  για να μπορέσουν να πάνε για δουλεια. Μαθήτρια πήρε το λόγο και -προκαλώντας μας συγκινηση και θαυμασμό, ειπε πως είναι κρίμα ο φίλος της που βρισκεται σε αμαξιδιο να μην πηγαινει σχολειο απο τον Σεπτέμβρη επειδη δεν υπάρχουν βοηθοι και νοσηλευτές. Γιατί κάθε χρονο να μην έχουμε δασκάλες ρωτησε το παιδι και ποιος άραγε να του απαντησει...

 

Απο την πλευρά των εργαζομένων- ανέργων ρωτήσαμε ποιος ευθύνεται για τις ελάχιστες πιστώσεις. Ποια ειδικά σχολεία, κεδδυ, εδεαυ σε ολα τα Ιονια δεν θα λειτουργήσουν ή θα υπολειτουργήσουν; Ποιοι συνάδελφοι θα μοιραστούν σαν τιραμολα σε δυο και τρεις δομές για να καλυψουν τις ελλιπείς πιστώσεις του κράτους;

Αν το παιδί με βαριά νοητική υστέρηση και κινητική αναπηρία λερωθεί και δεν επαρκεί το βοηθητικό προσωπικό ποιου ευθύνη είναι να το καθαρίσει;; της δασκάλας; του φιλόλογου; του μουσικού; της γυμνάστριας;

Αν το παιδί με επιληψία πάθει μια κρίση ή ενα ατύχημα που δεν είναι σπάνιο στα παιδιά μας, ποιος θα δώσει πρώτες βοήθειες όσο στα σχολεία δεν υπάρχουν νοσηλευτές;

Ποιος θα μιλήσει, ποιος θα βοηθήσει την συμπεριφορά των παιδιών αν δεν υπάρχει ψυχολόγος και ποιος θα κοιτάξει για τα επιδόματα και τις ανάγκες των οικογενειών αν δεν υπάρχει κοινωνικός λειτουργός; Ποιος θα δώσει στους γονείς τα χρήματα που χαλάνε σε φυσικοθεραπείες, εργοθεραπειες και λογοθεραπειες, εφόσον τα παιδιά δεν τα κάνουν αυτά μέσα στο σχολείο της Δημόσιας Δωρεάν Παιδείας;

 

Εκ μέρους του ΣΕΕΑΠΙΝ, ευχαριστούμε την Ένωση Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Κέρκυρας, τον ΣΕΠΕ και την ΕΛΜΕ Κέρκυρας, που όπως και στο παρελθόν έτσι και τώρα στάθηκαν δίπλα στον ΣΕΕΑΠΙΝ, στηρίζοντας τα δικαιώματα του Επιστημονικού και Βοηθητικού Προσωπικού, αλλά και δίπλα στους γονείς και στα παιδιά με Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες.

'Όσο για εμάς, έχουμε τόσα χρόνια καταλάβει ότι Ειδική Αγωγή που σπουδάσαμε και αγαπήσαμε, είναι σαν την Ελλάδα: σκοτώνει τα παιδιά της. Τσακίζει τους αναπληρωτές που την στηρίζουν, παίζοντας 12 χρόνια τώρα με την υπομονή τους, διαιωνίζοντας την ανεργία τους. Εξουθενώνει τους ελάχιστους εργαζόμενους αφού αδυνατούν να καλύψουν τις πάγιες ανάγκες των ειδικοτήτων που λείπουν. Σπρώχνει ταλαίπωρους γονείς ακόμα πιο κοντά στο γκρεμό και κόβει την ευκαιρία για ζωή, εκπαίδευση, χαρά από αθώες ψυχές.

Αν ο πολιτισμός μιας χώρας κρίνεται από το πώς φερόμαστε στους πιο αδύναμους, τότε λυπούμαστε αλλά το Υπουργείο δεν έχασε απλά ένα στοίχημα  ("όλα τα σχολεία στελεχωμένα στις 9 Σεπτέμβρη"), έχασε κάθε είδους ανθρωπιά και αξιοπρέπεια.

                                                          Για το ΔΣ

Μαρία Αγάθου                                                                        Καββάδα Αννέτα

Πρόεδρος                                                                                Γραμματέας